ମନକଲମ
ମନକଲମ
ବୁଝି ମୁଁ ପାରେନା, କହିବି କିପରି,
ଜୀବନରେ ଯେତେ ଦୁଃଖ ମୋହର,
ତମକୁ ଜାଣିବା କରିଦେଲି ଡେରି,
ସହିଯିବି ଭାବି ଭାଗ୍ୟ ମୋହର ।
ଆୟୋଜିତ ହୋଈ ବିବାହ ହୋଇଲା,
ଆମ ଦୁହିଙ୍କର ସମ୍ମତି କ୍ରମେ,
ସୁଖୀ ପରିବାର, ଚାଲିଥିଲା ଆମ,
ଗୋପନ ବିଷୟ ମୂଥିଲି ଭ୍ରମେ ।
ଅପ୍ରତ୍ୟାଶୀତ ଭାବେ, ଫୋନ ଟେ ଆସିଲା,
ତାହାଥିଲା ତୁମ ପ୍ରେମିକାଙ୍କର,
ମୋ ମନ ମନ୍ଦିର ହେଲା ଛାର ଖାର,
ଦେଖି ଯୁଗ୍ମ ଛବି ତା ର, ତୁମର ।
ପାଞ୍ଚ ବରଷର ବିବାହ ବନ୍ଧନ,
ସବୁ ଅଧିକାର ପାଇ ମୁଁ ଥିଲି,
ପ୍ରତାରଣା ତୁମ ସହି ମୁଁ ନ ପାରେ,
ଜୀବନର ଜୁଆ, ଆଜି ହାରିଲି ।
ବାରମ୍ବାର ତୁମ ଚିଡ଼ିବା, ଭର୍ସନା,
ଆଜି ପାଇଲି ମୁଁ ତାରି ଉତ୍ତର,
କହି ମୁଁ ନପାରେ, ମୋ ମନର କ୍ଳେଶ,
ପିଲା ଛୁଆଙ୍କ ଠୁଁ କରିବି ଦୂର ।
ଜୀବନ ରେ ଥିଲା ଯଦି ଅନ୍ୟ ନାରୀର ପ୍ରଣୟ,
କିମ୍ବା ଧରିଲ ମୋ ହାତ,
ଭବିଷ୍ୟତ ମୋର ହୋଇଲା ନରକ,
କ୍ଷମା କରିବିନି ଜୀବନ ଯାକ ତ ।