ହେ ମାନବ, ତୁମେ ମୋର ମୂଳ ଉତ୍ପାଡ଼ନ କରି ଖୁସି ହୁଅନା ବରଂ ନିଜ ହାତେ ସୃଷ୍ଟିକୁ ସଂହାର କରୁଛ....

କି ମାୟା ମମତା ମଦେ ଲାଗିିଗଲା ତା'ର ଏହି ଦଶା ହେଲା ।

#ମରୀଚିକା#

ତୁମ ମିଥ୍ୟା ଆତ୍ମବଡ଼ିମାର ବଜ୍ରାଘାତେ ଜଳିଗଲା ମୋର ସୁନ୍ଦର ସ୍ଵପ୍ନମାନ ଘନ କୃଷ୍ଣମେଘର କଳଙ୍କ କାଳିମା ପୋଛିନେଲା ମୋ ଜୀବନୁ ଇନ୍ଦ୍ର...

ରକତକୁ ଯିଏ ଝାଳରେ ବୁହାଇ ସଂଭାଳିଛି ମୂଳଦୁଆ, କେଉଁ ଦୋଷେ ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ମିଳେ ହୀନ ଆଖ୍ୟା ଯେ ..

ମୋ ପାଖରେ କିଏ ଅଛି ଯେ ମୋତେ କହିଦେବ ମୋ ହଜିଲା ଠିକଣା, ନିଜର ବୋଲି ମୋ ପାଖରେ କିଛି ହେଲେ ନାହିଁ ହସ ବି ମୋର ନୁହେଁ, ...

ତୁମ ପ୍ରେମର ଗଭୀରତା ଆକଳନ କରି ନ ପାରି

ବାପା! ହାତର ଚୁଡ଼ି ଗୁଡା ଶିକୁଳି ସାଜେ ବେକର ମାଳା ପୁଣି ସର୍ପ ପରି ଗୁଡେଇ ହୁଏ....|| ବାପା! ବିନ୍ଦି ବଦଳରେ ମୋତେ ...

କେତେ ଶିକ୍ଷାଦେଲେ ଚେତିବ ମଣିଷ ବୁଦ୍ଧି କରୁନାହିଁ କାମ, ପ୍ରକୃତିର କୋପ ଆଗରେ ମଣିଷ ଅଟେ ସିନା ଧ

ଦୁରେଇ ଯିବ ମଣିଷ ମନରୁ .... ଉପସମ ହେବ ଯନ୍ତ୍ରଣା ର ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ନିମିଷକ ମଧ୍ୟରେ....!!

ସିଞ୍ଚିତ କରି ବକ୍ଷୁ ରକ୍ତର ବୁନ୍ଦା କରିଛି ସୂର୍ଯ୍ୟର ପଥକୁ ରକ୍ତିମ ରକ୍ତ ଜୁଡ଼ୁବୁଡ଼ୁ ଶରୀରେ ତା'ର କ୍ଷଣେ କ୍ଷଣେ ନିସ୍ତେଜ ହୁଏ ପ୍ରା...

ପୁଣି ଜଳେଇ ଗର୍ବ କରେ ତା ମିଞ୍ଜି ମିଞ୍ଜି ଆଲୋକ ପାଇଁ .....

ନିଜ ମାଟି ନିଜ ପାଇଁ ପାଲଟୁ ବୈକୁଣ୍ଠ ଦୂର ହେଉ ସମୟର ଦାଦନ ସଙ୍କଟ ।।

ମୁଁ ସବୁ କରିବି ମୁଁ ହିଁ ପାରିବି କାରଣ ଏ ସମାଜ କୋଳରେ ସର୍ବ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ମୁଁ- " ଝିଅଟିଏ" ।

ବଉଳ ପାଟକୁ ମନ୍ତୁରେଇ ଦେବୁ ବାପଘର ସ୍ନେହ ଦେଇ ଧୋବ ଚାଉଳରେ ଆଞ୍ଜୁୁୁଳିି ବାଢିବି ଆଶିଷ ସାଉଁଟା ପାଇଁ ।

ଶାଶ୍ ବନାମ୍ ବହ

ନିର୍ବାଚନ ନାଟ

ଅରଣ୍ୟ ରୋଦନ ପରି ମନେ ହୁଏ, ପ୍ରତିଧ୍ୱନିି ହୋଇ ଫେରି ଆସିଥାଏ ।

ଉତ୍କଣ୍ଠା ସୋପାନେ କଳଙ୍କିତ ଦାଗ ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ପରାଜୟ ଜରାଜୀର୍ଣ୍ଣ ହୁଏ ମନର ଭାବନା ଯନ୍ତ୍ରଣାକୁ...

ସେ ଖେଟ ହିରଣ୍ୟକଶିପୁ ଯେପରି ଦିଅହେ ସଂହାର କରି, ମଣିଷ ମଣିଷେ ମାରି…।।