कशा अंतरी बोचती यार जखमा, रिते राहिले ना जराही रकाने

मृत्यूअंती उरलेलं तिच्या सहवासाचं स्वप्न

गुंफून श्वास माझे, जरी मी तुझे गीत गातो बदलतील सूर वेडे, माझी प्राक्तने किती? ठेचाळून तुझ्या अदेवर, मी ठार ठार मेलो...

साऱ्या जादू करणारी ती, जीनसारखीच विविश असते

दिसतोय निखळताना मला माझ्या प्रेमाचा शुक्रतारा

आई, उघड्यावर फेकले मला चुकला नाही काळजाचा ठोका?

होत नव्हत खरडुन खारडुन मायन मले जेऊ घातल‌ आन दोन घोट पाणी पिऊन माझा बाप उपाशीच झोपला.

आठवणी राहतात फक्त मागे अन अश्रु येतात डोळ्यातून...

एकेकाळी तुझ्या दिवसाची सुरुवात आणि शेवट माझ्याच आठवणीत जायचा... पण आज तो प्रत्येक दिवस एकांतात जगताना माझी आठवण येते न...

मुलाचा फोनही लागत नव्हता त्याच्या खुशालीचा संदेशही मिळत नव्हता

मस्त हसायचा दर्पण खरच किती छान असते बालपण

एक मात्र खरं भाऊ न्याय मिळविण्यासाठी इथं सेलिब्रिटी असावं लागतं

आठवणींच्या धुक्यात तुझ्या, हरवून गेलो असा की हरवलेलं आयुष्य माझं, मला शोधायचंच राहिलं

पोहोचलोय आयुष्याच्या क्षितिजावर, तुझ्याशिवाय मी आज हरवलीय त्याच क्षितिजावर माझ्या, आयुष्याची वाट

नाही कुणाचा आसरा, कधी लाभली ना माया। विरहाच्या वणव्यात माझी करपली काया।। कसं भोगलंय मनानं जितेपणीचं मरण? माझ्या नशिबी...

हिवाळ्यात अचानक गार पडली किमया निसर्गाची अशी झाली मुसळधार पावसाची धार लागली सोबत भली मोठमोठी गार पडली बहरलेली द्...

सांग बाबाची आठवण येईल का तुला

एका विनाअनुदानित तत्वावर काम करणाऱ्या शिक्षकाची शोकांतिका

उर भरून आला अभिमानाने त्यांचा, बलिदान जे देशासाठी मी दिले होते..!

पण... अचानक डोळ्यांसमोर धूर पसरला सगळ्या माझ्या घराने पेट घेतला