କଳିଯୁଗର ଦ୍ରୌପଦୀ

ଉଠ୍ ଦ୍ରୌପଦୀ ନିଜ ବସ୍ତ୍ର ସମ୍ଭାଳେ

ଏଠି କେଶବ ଆସିବେ ନାହିଁ

ମେହେନ୍ଦି ଛାଡି ବାହୁ ଦୃଢ଼ କର

ନିଜ ନିଜ ରକ୍ଷା ପାଇଁ ।

ଶକୁନି ବସିଛି ଜାଲ ବିଛାଇକି

ଏଠି ସମସ୍ତେ ବିକ୍ରି ହୋଇବେ

କାହା ଆଶ୍ରାରେ ରହିବୁ ଭାବୁଛୁ

ଏଠି ସମସ୍ତେ ଯେ ଧୋକା ଦେବେ ।

କେତେବେଳ ଯାଏ ଆଶା ରଖିବୁ ତୁ'

ଏଠି ବିକ୍ରି ହୁଏ ସବୁ ଖବର

କାହାକୁ ନିଜର ସୁରକ୍ଷା ମାଗିବୁ

ଏଠି ସମସ୍ତେ ଯେ ଦୁଃସାସନ ର ।

ସମସ୍ତେ ଏଠାରେ ଲଜ୍ଜା ହୀନ

ବଞ୍ଚାଇବେ କାହା ଲଜ୍ଜା

ନିଜ ହାତ ମୁଠା ନିଜେ ତୁ ସମ୍ଭାଳେ

ଏଠି କେହି ନୁହେଁ କାହା ସଖା ।

କାଲି ଯାଏ ଥିଲେ ଖାଲି ଅନ୍ଧ ରାଜା

ଆଜି ସବୁ ଘୁଙ୍ଗା କାଲ

ପଇସା ବଳରେ ମୁହଁ ବନ୍ଦ ଏଠି

କାନରେ ପଡିଛି ତାଲା ।

ଯେତେ ଅଶୃ ଅଛି ନିଗାଡି ଦେଲେବି

ଶୁଣିବେନି କେହି କଥା

କଳି ଯୁଗର ଦ୍ରୌପଦୀ ସାଜି ତୁ

ନିଜେ କର ନିଜର ରକ୍ଷା ।