ଖେଳ

ମୁକ୍ତି ପାଇବାକୁ ଚାହେଁନି ସେ 

ବୁଝିବାକୁ ଚାହେଁ , 

କେଉଁଥି ପାଇଁ ଏ ଖେଳସବୁ ? 

ଖେଳକୁଦକୁ ସେ ଘୃଣା କରେ 

ପ୍ରେମକୁ ନାକ ଟେକେ ,

ଏଠି ସବୁତ ତୁଚ୍ଛା ଖେଳ । 

ଖୁସି ପାଇଁ କେତେ ଦିନ ଯେ 

ନିଜ ସହ ଛଳନା କରିବ ? 

ଆଉ ନୁହେଁ , କେବେ ବି ନୁହେଁ ।

 

ହେଲେ ସେ ଯିବ ତ କେଉଁ ରାସ୍ତାରେ ? 

ଗଳି ରାସ୍ତା ତାକୁ ଭଲ ଲାଗେନି 

ଆଉ ସିଧା ପ୍ରଶସ୍ତ ରାସ୍ତାରେ ସେ 

ବଡ଼ କ୍ଷୁଦ୍ର ଆଉ ନିଃସଙ୍ଗ ଅନୁଭବ କରେ । 

ଯେତେ ବୁଲାବୁଲି କଲେ ବି 

ସେହି ଏକା କଥା , 

ଶେଷରେ ପୁଣି ସେହି ରକ୍ତଶୋଷା 

ସଂସାରକୁ ଫେରି ଆସିବାକୁ ହୁଏ ।

 

ଯେଉଁଠି ତାକୁ ମୃତ୍ୟୁ ଯାଏଁ 

କିସ୍ତି କିସ୍ତିରେ ନିଜକୁ ମାରିବାକୁ ପଢ଼େ ।

 

ଏ ଅନ୍ଧକାର ଆଉ ଅଜ୍ଞାନତା ଟି ଭାରି ବଳୁଆ 

ତାକୁ ଯେତେ ଚାପିବୁ ସେ ସେତେ ବଢ଼ିବ ,

ଟିକିଏ ଟିକିଏ କଥାକୁ ଖେଞ୍ଚି ଖେଞ୍ଚି 

ବଡ଼ ପୋଖରୀଟିଏ ଖୋଳି ପକାଇବ

ପୁଣି ସେଇଥିରେ ତୋତେ ବୁଡ଼େଇ ମାରିବ ।

ଏ ଖେଳରୁ ବଞ୍ଚିଥିବା ଯାଏଁ 

ସତରେ କ'ଣ ମୁକ୍ତି ନାହିଁ ?