କାଳର କରାଳେ

କାଳର କରାଳେ

ବିବଣ୍ଣ ସକାଳ ଆସେ ବିରହି ପ୍ରେମିକା ପରି

ରହଷ୍ଯମୟୀ ଶରୀରେ ଉଛୁଳା ରକ୍ତ

ଚିତ୍ରିତ ହୁଏ ସାରା ଜଗତ,

ସଭ୍ୟ ପୋଷାକର ଆବରଣେ

ଅନ୍ଧ-ମୂକ-ବଧିରର ଅଭିନୟ

ଆହ୍ଲାଦିତ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ !

କାଳର କରାଳେ

ଦ୍ରୌପଦୀ ଏଠି ବିବସନା ହୁଏନି

ସାଦରେ ବସନ ଖସାଏ ଛାତିରୁ କଟିରୁ

ସୀତା ଏଠି ଅପହଛତା ହୁଏନି

ଚାଲି ଯାଏ ସ୍ବଇଚ୍ଛାରେ

ରାବଣ ସାଥୀରେ

ଚନ୍ଦ୍ରଶେଣାର ଅଭିନୟ କରେ ରାମ ।

କାଳର କରାଳେ

ଯାଦୁ ଖେଳ ହୁଏ କଳାଟଙ୍କାରେ

ନଗ୍ନ ଯୁବତୀର ଦିହରେ

ଚିତ୍କାର ମିଳେଇ ଯାଏ !

କାଳର କରାଳେ

ପୂଜା ପାଏ କାମ ଓ ବିଳାସ

ଅର୍ଥ ସାଜେ ପୁରୋହିତ

ବଳି ପଡ଼େ ମାନବତ୍ମା !

ସଭ୍ୟ ଏଠି ଅହଭ୍ଯ ହେଲାଣି

କାହିଁକି କହିବ କିଏ ?

କଳା କଳା ବାଦଲ ଉହାଡେ

ଚାନ୍ଦିନୀର ଲୁଚକାଳୀ ଖେଳ

ଅନ୍ଧାର ଆହୁରି ଘନ ହୁଏ

ପୃଥିବୀ ଘୁମେଇ ଯାଏ ନିଦରେ

ଖୁବ୍ ନିଦରେ ।