କାଳର କରାଳେ
କାଳର କରାଳେ
କାଳର କରାଳେ...
ବିବଣ୍ଣ ସକାଳ ଆସେ ବିରହି ପ୍ରେମିକା ପରି
ରହସ୍ୟମୟୀ ଶରୀରେ ଉଛୁଳା ରକ୍ତ
ଚିତ୍ରିତ ହୁଏ ସାରା ଜଗତ,
ସଭ୍ୟ ପୋଷାକର ଆବରଣେ
ଅନ୍ଧ-ମୂକ-ବଧିରର ଅଭିନୟ
ଆହ୍ଲାଦିତ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚ !
କାଳର କରାଳେ...
ଦ୍ରୌପଦୀ ଏଠି ବିବସନା ହୁଏନି
ସାଦରେ ବସନ ଖସାଏ ଛାତିରୁ କଟିରୁ...
ସୀତା ଏଠି ଅପହୃତା ହୁଏନି
ଚାଲି ଯାଏ ସ୍ୱ ଇଚ୍ଛାରେ
ରାବଣ ସାଥୀରେ
ଚନ୍ଦ୍ରସେଣାର ଅଭିନୟ କରେ ରାମ ।
କାଳର କରାଳେ...
ଯାଦୁ ଖେଳ ହୁଏ କଳାଟଙ୍କାରେ
ନଗ୍ନ ଯୁବତୀର ଦେହରେ....
ଚିତ୍କାର ମିଳେଇ ଯାଏ !
କାଳର କରାଳେ...
ପୂଜା ପାଏ କାମ ଓ ବିଳାସ
ଅର୍ଥ ସାଜେ ପୁରୋହିତ
ବଳି ପଡ଼େ ମାନବାତ୍ମା !
ସଭ୍ୟ ଏଠି ଅସଭ୍ୟ ହେଲାଣି
କାହିଁକି କହିବ କିଏ ?
କଳା କଳା ବାଦଲ ଉହାଡେ
ଚାନ୍ଦିନୀର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ
ଅନ୍ଧାର ଆହୁରି ଘନ ହୁଏ
ପୃଥିବୀ ଘୁମେଇ ଯାଏ ନିଦରେ
ଖୁବ୍ ନିଦରେ...
