ଜୀବନର ଜୟ ଯାତ୍ରା

ଶରୀର ରଥରେ ସମୟ ପଥରେ

ଜୀବନର ଜୟ ଯାତ୍ରା,

ଭ୍ରମଣ ସରିଲେ ଜୀବନ ଲଭିବ

ଚିର ନିର୍ବାଣର ମୁଦ୍ରା। [୧]

ମନ ଓ ବିବେକ ଅଶ୍ୱ ଦୁଇଗୋଟି

ଚଳାଇ ନିଅନ୍ତି ରଥ,

ଯେ ଯାହା ଶକତି ପରଖିବା ପାଇଁ

ସଦା ଶତତ ଚେଷ୍ଟିତ । [୨]

ପ୍ରାରବ୍ଧ କରମ ଭାଗ୍ୟ ଓ ପ୍ରକୃତି

ଏ ଚାରି ସୈନ୍ୟ ସାମନ୍ତ,

ସାଥେ ସାଥେ ଧରି ଜୀବନ ଆମର

ଜୟ ଯାତରାରେ ଲିପ୍ତ । [୩]

ଯାତରାରେ କେବେ ଜୟ ପୁଣି କେବେ

ହୋଇଥାଏ ପରାଜୟ,

ବାସ୍ତବତା ଯାହା ସେ ଅବଶ୍ୟମ୍ଭାବୀ

ସଦା ହେଉ ଗ୍ରହଣୀୟ । [୪]

ଯାତରା ସମୟେ କେବେ ପଡିଯାଇ

ସହଯାତ୍ରୀଙ୍କର ମୋହେ,

ମନର ବଶରେ ବିବେକକୁ ଭୂଲି

ମୋହଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇଯାଏ । [୫]

ରେ ଜୀବନ ତୋର ଲକ୍ଷତ ଚୂଡାନ୍ତ

ତତେ ତ ଯିବାକୁ ହେବ,

ବୟସର ଝଡ ପ୍ରହାରେ କମୁଛି

ଶରୀର ରଥର ବେଗ। [୬]

ମୁକତି ପଥର ଯାତ୍ରୀ ତୁମେ ସତ୍ୟ

ଶିବ ସୁନ୍ଦରଙ୍କୁ ଧ୍ୟାୟୀ,

ଦୁଃଖ ସୁଖ ସମ ମଣି ଆଗେଇଯା

ଚରୈବତି ମନ୍ତ୍ର ଗାଇ। [୭]