ଜାଦୁ

ଜାଦୁର ବାଡିର ବିସ୍ମୟ ଚମତ୍କାର 

ତୀର୍ଯ୍ୟକ ରଶ୍ମିରେ ସେ କରେ ଇଚ୍ଛାପ୍ରାୟ ଆବିଷ୍କାର 

ବହୁଚର୍ଚ୍ଚିତ ତା'ର ଏ ବିମୁଗ୍ଧ ଆକର୍ଷଣ 

ବହୁ ଶକ୍ତିର ସେ ଏକ ଗମ୍ଭୀର ଗନ୍ତାଘର ।

କେତେ ଆଡେ କେତେ କଥା ବୁଝିସୁଝି ଆସି

ମାଲିକର କଥାର ସେ, ମନବୋଲା ହୋଇ ବସେ

ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର ଆଭାସରେ ଚମତ୍କାରର କଥା କୁହେ

ହାତରେ ରହି ସେ ସଦା କାର୍ଯରତ ରହେ ।

ସେହି ବାଡିକୁ ଜାଦୁଗର ଧରି ନିଜ ହାତେ

ପଢେ ମନ୍ତ୍ର ତା'କୁ ପୁଣି ଅଗ୍ନି ମଧ୍ଯେ ରଖି

ଜାତ ହୁଏ ସେଠୁ ତା'ର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ଯାନିତ୍ବ ଉପହାର

ଦର୍ଶାଇଥାଏ ତା'ର କଳାର ନିପୁଣତାର ପରିଚୟ ।