ହଜିଲାଦିନ

ସ୍ୱପ୍ନିଳ କୈଶୋରେ ମନ ମୋ ଅଥୟ, 

ଦାୟିତ୍ୱରୁ ମୁକ୍ତ ବୟସ ଅଠର ପ୍ରାୟ ,

ପରୀକ୍ଷା, ଫଳାଫଳର ମଝାମଝି ସମୟ। 

ସଜାଡୁ ସଜାଡ଼ୁ ମୋ ସବୁ ଅଲୋଡା ଜିନିଷ, 

ମିଳେ  ପୁରାତନ ଏକ ଚିରା ଚମଡା ବାକ୍ସ ।

ପାଏ କେତେ ଜାମା ଅଲିଭା ସ୍ମୃତିରେ ସାଉଁଟା ,

ସତେ କି ସେମାନେ କହୁଥିଲେ କେତେ କଥା ।

ଛୋଟ ଛୋଟ ନୀଳ ସ୍କଟ ଦ୍ଵୟ ଆସିଲେ ବାହାରି, 

ଗପି ଗଲେ ,କିଛି ମନେ ନାହିଁ କି ତୋହରି ?

ଆମକୁ ପିିିନ୍ଧି ଦିଶୁଥିଲୁ କେଡେ ସୁନ୍ଦର ସରଳ, 

ସ୍କୁଲରେ ବୋଳୁଥିଲୁ ଏଦେହେ ତୋ ପେନର ଗରଳ।

ନାଚିକୁଦି ଆମ ଦେହ କରୁ କେତେ ଅସନା ,

ମାନୁନା ମାଁ ଙ୍କ କଥା "ତଳେ ଜମା ବସନା"।

କରୁଥିଲୁ ଯେ ଆଦର ସାଥି ଧଳା ସାର୍ଟକୁ , 

ପୋଛୁ ତ ନ ଥିଲୁ କାଇଁ ତାରେ କଲମର ମୁହଁକୁ ?

 ଆସିଲା ବାହାରି କୁନି ହଳଦିଆ ଫ୍ରକଟି ,

କହିଲା, "ମୋତେ ପୁରା ଭୁଲି ଗଲୁଟି "?

ମୋତେ ପିନ୍ଧି ଖାଉ ଆମ୍ବ ପିଜୁଳି ତୋଳି ,

ସାଙ୍ଗ ମେଳେ ଖେଳୁ ,ଚଟା ,ପୁଚି ଲୁଚକାଳି। 

ମୁଁ ଆଉ ମୁଁ ,କହେ ନାଲି ମ୍ୟାକ୍ସି ପାଟିକରି ,

ଥିଲି ତ ମୁଁ ଜାମା ସବୁଠୁ ପ୍ରିୟ ତୋହରି ।

ବୁଲୁଥିଲୁ ମୋତେ ପିନ୍ଧି ନାଚୁ ଘିରିଘିରି ,

ରଜରେ ଆଣିଥିଲୁ ପରା କଟକରୁ ନୂଆ କରି !

ପାଉଁଝି ଅଳତା ନାଇ ମୋ ସାଥେ ଝୁଲୁ ଦୋଳି ।

ଅଣଦେଖା କଲୁ କାଇଁ ଏତେ ସବୁ ରଙ୍ଗ ବୋଳି ?

ପୁରୁଣା ହେଲାରୁ ଆଉ ଭଲ ପାଇଲୁନି ବୋଲି, 

ପିନ୍ଧି ମୋତେ ଖେଳୁ ରଙ୍ଗୀନ ଉନ୍ମାଦର ହୋଲି ।

ଗୋଲାପି ଟୋପି ଲଗା ଟିକି ସ୍ୱେଟର ଟିଏ ,

ଆମୋଦେ ପାଟିକଲା କୋଉଠି ଥିଲା ସିଏ ।

ପୁରୁଣା ପୁରୁଣା ସବୁଠୁ  ପୁରୁଣା ଯିଏ, 

ଶୁଣ୍ ଆଜି କଣ ମନେ ପକେଇ ଦିଏ ।

ବୁଲିଚୁ ମୋତେ ପିନ୍ଧି କେଡେ ଶୀତ ରାତିରେ, 

ମାଁଙ୍କ କୋଳ ଆଉ ବାପାଙ୍କ ହାତରେ ,

କେଡେ ସରଳ ,ନୀରିହ ଜୀବନ ଥିଲା ସେଇ,

ପୁରା ଯାତରା ବୁଲି ଆସୁ ବାପାଙ୍କ କାନ୍ଧେ ଶୋଇ। 

ଉଠ୍ ଲୋ ମା ,ଡାକେ ସକାଳେ ନିଦ୍ରା ଭାଜଇ ,

ଶୋଇବା ଘର ରେଜେଇ ଭିତରେ ଥାଇ ,

କି ମନ ଲୋଭା ସେ ହଜିଲା ଶୈଶବ !

 ଆଉ କି ସେ କାଳ ଫେରି ଚାହିଁବ ?