Library
Profile
ଉନ୍ନତି ପଥେ ରାଜଧାନୀ
ଉନ୍ନତି ପଥେ ରାଜଧାନୀ
କରି ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ଚାଲିଛି ବଢି
ରାଜଧାନୀର ବିଶାଳ ଅଟ୍ଟାଳିକା ପୁଞ୍ଜ।
ଚାରୁ ତରୁ ସବୁଜିମା ଉଜୁଡ଼ି
ନିଃଶବ୍ଦ ଅଧୁନା ସ୍ୱନ ଖେଚର ଗୁଞ୍ଜ।
କରୁଥାଏ ଟାପରା କଙ୍କ୍ରିଟ କାନନ,
ପ୍ରକୃତି ଶୋଭା ହୋଇ ଆଜି ବେରଙ୍ଗ ।
ତୁଛ କରି ଆସି ଶାନ୍ତ ଗ୍ରାମୀଣ ଜୀବନ,
ନୂଆ ସହରୀ ମନେ ଖେଳେ ତରଙ୍ଗ।
ଅବଶ କାକ ଝୁଣେ ନିତ୍ୟ ଆବର୍ଜନା,
ବିମୁଖ ଏଠୁ ବିବିଧ ନିରୀହ ବିହଙ୍ଗ ।
ଶୁଭେନା ଆଉ ଦ୍ଵିଜ ଗାନ ଗୁଞ୍ଜରଣ,
ଚେଁ ଚାଁ ଚୁଁ ଚୁଁ ର ପ୍ରାତଃ ଶିହରଣ।
ବିଗତ ସେଇ ଶାରଦୀୟ ନିଦୁଆ ସକାଳ ,
ଖୁସି ଖୁୁୁଣ୍ଟିବାକୁ ଘର ଚଟିଆ ବିକଳ।
କୁନି ଥଣ୍ଟେ ଧରି ଆଶାର ସମ୍ପତ୍ତି,
ଟିକି ଡେଣା ଝାଡି ଖୋଜନ୍ତି ଦମ୍ପତି।
ସ୍କାଇଲାଇଟ, ପଙ୍ଖାର ସୁରକ୍ଷିତ ସ୍ଥାନ ,
ତୋଳିବାକୁ ସୁନ୍ଦର ନିଡଟି ମାନ ।
ଶିତୁଆ ଦ୍ଵିପ୍ରହରେ ଭାଙ୍ଗି ନିସ୍ତବ୍ଧତା ,
ଚଟିଆକୁ କହେ କେତେ କଥା ଘରଣି ତା' ।
ସୁଖଦୁଃଖ ନୂଆ ସଂସାରର ଗପି ଗପି ,
ଗଢନ୍ତି ସୁନ୍ଦର ଆଳୟ ତାଙ୍କ ଛପି ଛପି ।
ସଞ୍ଜ ଯାଇ ରାତି ପୁଣି ଫାଟିଲେ ସିନ୍ଦୁରା ,
କିଚିରି ମିଚିରି ଛନ୍ଦରେ ଛାଡି
ଯାଏ ମଜରା।
କାହିଁ ଗଲେ ସବୁ କୁନି କୁନି ଚଟିଆ,
ଡରି ଉନ୍ନତ ରାଜଧାନୀ ବାସୀଙ୍କୁ ।
ରହୁଥିବେ କାଳେ ଶାନ୍ତିରେ ଯାଇ,
ଶିମିଳିପାଳ କି ଡେରାସ୍ ଜଙ୍ଗଲକୁ।
ଫ୍ଲାଇଓଭର, ମଲ୍ ରେ ଖୁୁୁନ୍ଦି ଅଭିମାନି,
ଉନ୍ନତି ପଥେ ବଢେ ଆମ ରାଜଧାନୀ ।
ବାତ୍ଯାସମୂହ ତ ନେଇ ଗଲେ ,
ଯେତେ ଗହଳ ବୃକ୍ଷତକ ଉପାଡି ।
ବାକି ସବୁଜ ରାଜି ପଥ - ସଂପ୍ରସାରଣ,
ନାଁ ରେ ନଗରପାଳିକା ଦେଇଛି ଉଜାଡି ।
ଜାଡୁଆ ଶୀତର ମଜା ତ ଏ ଜନ
ପୁରାପୁରି ଭୁଲି ଗଲେଣି ।
ଫ୍ଲାଟର ଏ ସି ପବନ ତଳେ
ନିଜ ଜୀବନେ ମଜ୍ଜି ଗଲେଣି।
ମନ କହେ ହଜିବାକୁ ପ୍ରକୃତି କୋଳେ
ଛାଡି ଏ ଉନ୍ନତ ସହରୀ ପେଁ ପାଁ ।
ଶୁଣିବାକୁ ନିଶ୍ଚିନ୍ତେ ନିର୍ଝର , ଖଗର
ମଧୁ ଗୀତି କୁଳୁକୁଳୁ, ଚିଁ ଚାଁ ।
