ଏକଲାପଣ

ଫେରେଇ ଦିଅ :-

ସେ ସକାଳ

ସେ ଅପରାହ୍ନ

ସେ ସନ୍ଧ୍ୟା

ସେ ରାତି

ସେ ସମୟ

ସେ ମୁହୂର୍ତ୍ତ 

ସେ ଚିଠି

ସେ ପ୍ରୀତି !!

ପାରିବନି,

ତେବେ ମୁଁ ହିଁ ନେଇଯିବି:-

ହୋଇଯିବି ସ୍ମୃତି

ସେ ଗୋଲାପ ଆଜି ମଉଲା

ଦିନ ସବୁ ମଳିନ

ଆବେଗ ସବୁ ବନ୍ଦୀ

ଏକଲାପଣ ର ଅସହାୟତାରେ

ଏବେ ଫେରୁଛି ଏକ ମୁହାଁ ହୋଇ !!

ଥାକ ଉପରେ

ପରସ୍ତ ପରସ୍ତ ଅତୀତ

ଚାପି ଧରୁଛି ମୋହ

ହେଉଛି ଅଣନିଃଶ୍ୱାସୀ

ବାସ୍

ମୁଁ ହିଁ ମୁକୁଳି ପାରୁନି

ତୁମ ପ୍ରେମ ରୁ !!

ମୁକ୍ତ କର ,

ମୋତେ ଏ ଏକଲାପଣ ରୁ !!