ଚିତ୍ର ଚରିତ - 54 ବ୍ୟଙ୍ଗ କବିତା: ନୂଆ ଭିକାରି

ବାମ ହାତେ ଜରୀ ଡାହାଣରେ ବାଡ଼ି ବେଶ ମୋ ଫୁଲ ଶିକାରୀ,

ପାଠ ମୁଁ ପଢିଛି ବାଟ ବି ଜାଣିଛି ସାଜିଛି ନୂଆ ଭିକାରି |

ଏବେ ତ ଭିକାରି ଦିଶନ୍ତିନି ଆଉ ବୁଲନ୍ତିନି ଘରେ ଘରେ,

ତାଙ୍କକାମ ଏବେ ଆଦରି ନେଇଛି ଅନ୍ଧାରିଆ ବୁଲେ ଡରେ |

କାହାର ବାଡ଼ରେ ରାସ୍ତାର କଡ଼ରେ ଫୁଟିଥିଲେ ଫୁଲଟିଏ,

ଅନ୍ଧାରରେ ବାଡ଼ି ଗଳେଇ ନେଉଛି ମାଲିକ ଭକୁଆ ହୁଏ |

ଭକ୍ତିଭାବ ମୋର ପ୍ରବଳ ରହିଛି ନିତି ଫୁଲ ଚୋରୀ କରେ,

ପାଞ୍ଚତାଲା କରି ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ଭଡ଼ାରେ ରଖିଛି ଘରେ |

ଗଛ ଲଗେଇବା କଷ୍ଟ କେ କରିବ ମାଟି ଖତ ଦରକାର,

ପାଣିଦିଆ କାମ ସେ ଗଛର ଯତ୍ନ ନେବ କିଏ ବା ଆମର ?

ହାତ ପାହାନ୍ତାରେ ଥିବ ଯଦି ଫୁଲ ଆହା କି ମଜା ସତରେ,

ସବୁ ତୋଳିନିଏ ଡାଳ-ପାତ୍ର ଭାଙ୍ଗି ଦୁଃଖ ନ ଥାଏ ମନରେ |

ଚୋର ବୋଲି କିଏ କହିଲେ କହିବ ଭିକାରି କହିଲେ କହୁ,

ଜରୀ ଭରା ଫୁଲ ଆଣୁଛି ଘରକୁ ଆଉ କେ ପାଉ ନ ପାଉ |