ବିଧବା ର ଦୁଃଖ

ବିଧବା ନାରୀର  ଦୁଃଖ କେ ବୁଝିବ

   ନିଜେ ଲହୁ ଲୁହ ପିଏ 

ସ୍ବାମୀ ଗଲେ ଚାଲି  ଦୁନିଆ ତାହାକୁ 

    ବିଧବା ବେଶ ସଜାଏ ll 

ପତି ତା ଜୀବନ ପତି ତା ଈଶ୍ବର 

   ପତିବ୍ରତା ସ୍ବାଧୀ ନାରୀ 

ପତି ପ୍ରାଣେ ଭକ୍ତି  ଆଦରେ ସେ ନିତି 

   ପତି ତା ଅଟେ ସବୁରି ll 

କୂଳ ବଧୂ ହୋଇ  ସିନ୍ଦୂର ଲଗାଇ 

    ମଙ୍ଗ

Advertisement

ଳସୂତ୍ର ପକାଏ 

ବାର ମାସେ ତେର ଓଷା ବ୍ରତ କରି 

   ମଙ୍ଗଳ ମନାସି ଥାଏ ll 

ଲିଭିଲେ ସିନ୍ଦୂର  ଦୁନିଆ ଆଖିରେ 

   ହୁଏ ସେ ବିଧବା ନାରୀ 

କିଏ କେତେ କଥା  କହେ ତା ଆଗରେ 

   ସହଇ ପଥର ପରି ll 

ଦୁନିଆର ଏହି ବିଚିତ୍ର ନିୟମ

   ଗଢିଛି କି ସତେ ବିହି 

କେବେ ତା ମନର ଦୂଃଖ ଦୂରହେବ 

   ନିୟମ ଯିବ ଲିଭେଇ ll