ବାହାନା

କଳ୍ପନା ପ୍ରସୂତ   ଶୁଦ୍ଧ ଗଦ୍ୟରୂପ

   ଆରୋପ ମିଛ ବାହାନା

ଲାଗେ ଅବିକଳ  କିମ୍ଭୁତ ପ୍ରକାର

    ମାନସ ସୃଷ୍ଟ ଭାବନା ।

ସତ୍ୟ ପ୍ରତିରୂପ  ବାସ୍ତବତା ପ୍ରାୟ

   ବାହାନା କେବେ କେମିତି

ସୃଷ୍ଟି କରେ ଭ୍ରମ   ଅବସାଦ ଦୁଃଖ

    ଥିଲେ ଅର୍ଦ୍ଧ ସତ୍ୟ ମିଶି ।

ଯଥା ସମୟରେ   ହୋଇନାହିଁ ଯଦି

     ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ କାର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ପନ୍ନ

ନୂଆବୋହୁ ସାଜି   ଖୋଲଇ ଓଢ଼ଣା

     ବାହାନାର ପ୍ରକରଣ ।

ବଦମାସ ଛାତ୍ର    ଦେଖାଏ ବାହାନା

     ବାପା ବତାଇଲେ କାମ

ମାଆ ହୋଇଗଲେ   ହଠାତ ଅସୁସ୍ଥ

     ପାଠେ ରହିଲାନି ଧ୍ୟାନ ।

ମୁହଁ ମାଡି ପତ୍ନୀ   କାନ୍ଦେ କଇଁ କଇଁ

      ପେଟକୁ କାମୁଡେ ବାଇ

ଅସାଧୁ ସେବକ   କହେ କାଲି କାଲି

    ଏବେ ମୋଟେ ତର ନାହିଁ ।

ନେତା ମନ୍ତ୍ରୀ ସବୁ  ଗାଲୁ ବାହାନାରେ

      ବିଚକ୍ଷଣ ବିଶାରଦ

ତୋଳିପାରିବେ ସେ  ଆକାଶ କୁସୁମ

     ଶୁଙ୍ଘାଇ ଜାଣନ୍ତି ଗଦ ।

ବାପଘର ଛାଡି    ଗଲେ ଶାଶୁଘର

     ଶୁଣଇ ବୋହୁ ଗଞ୍ଜଣା

କଣ୍ଠକୁ ଥରାଇ    କାନ୍ଦନ୍ତି ବାହୁନି

    ସରଳା ଗାଉ°ଲୀ କନ୍ୟା ।

ବାହୁନା ବାହୁନି   ଅଟେ ଅବ୍ୟାପାର

      ବିଲକ୍ଷଣ ଅପଳାପ

ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ କରେ   ମନକୁ ଅଯଥା

      ସମୟ କରଇ ନଷ୍ଟ ।