ଅନୂଖା ଖୁସି

ଅନାମିକା

ଅତ୍ଯନ୍ତ ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ

ଅନୁଭୂତିର ଉଛ୍ଛାସ

ଅଦ୍ବିତୀୟ ରୂପ ଚାତୁରୀ

ଅନତିଦୂରେ ଉଦ୍ଭାସିତ

ଅତୀବ ରମଣୀୟ ସେ

ଅପଲକ ନୟନେ ଦୃଷ୍ଟି ଫେରେଇ

ଆପଣେଇ ନିଏ

ଅନୂଖା ଅଙ୍ଗଭଙ୍ଗି ରେ

ଅନଭ୍ୟସ୍ତ ମୁଁ

ଆତ୍ମ ଚେତା ହରେଇ

ଆକର୍ଷିତ ହୁଏ

ଅମୂଲ୍ଯ ରତ୍ନ ଯେମିତି

ଅହେତୁକ ବିଳମ୍ବ ଯନ୍ତ୍ରଣାଗ୍ରସ୍ତ

ଅହଲ୍ୟାର ପ୍ରତୀକ୍ଷା ମୁକ୍ତି ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ

ଆକଳୀବାର ଅନଭିଜ୍ଞ

ଅନନ୍ତ ପ୍ରେମର ପ୍ରତୀକ

ଅସୀମିତ ଧୈର୍ଯ୍ୟର ଉତ୍ସ

ଅକୃତ୍ରିମ ସ୍ନେହ ମମତା

ଅପ୍ରତୀମ ଭାବର ବନ୍ଧନ

ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ କର୍ମ ନୈପୁଣ୍ଯତା

ଅବିଶ୍ବସନୀୟ ନିଦର୍ଶନ

ଅମୃତମୟ ଆହ୍ବାନ

ଆତ୍ମୀୟତାର ଚୁମ୍ବନ ଟିଏ

ଆଙ୍କିଦିଏ ପ୍ରେମର ପର୍ବ

ଆଦର୍ଶ ଆଚରଣ

ଆସକ୍ତିର ଅୟମାରମ୍ଭ

ଆନନ୍ଦର ଆବିଷ୍କାର

ଅଙ୍ଗୀକାରବଦ୍ଧ ମନ

ଅଦୃଶ୍ଯ ଶକ୍ତିର ସମ୍ମୋହନରେ

ଆବିର୍ଭୁତ କାମନା ବାସନା

ଅଗ୍ନିରେ ଲମ୍ଫ ଦେଲା ପ୍ରାୟ ପତଙ୍ଗ

ଅଭିଭୂତ ହୁଏ କାମ ଜ୍ବାଳାରେ

ଆତ୍ମ ବିସ୍ତୃତିରେ ବିଭୋର ପ୍ରାଣ

ଅନ୍ତିମ ଅବକ୍ଷୟର ସ୍ମୃତିଚାରଣ କରୁଥାଏ

ଅନାମିକାର ଅନେକ ଅନୁଭବ।।