ମୁଁ ଓଡ଼ିଆ ଝିଅ

ଓଡ଼ିଶା ମାଟିରେ ଜନମ ମୋର

ମୁଁ ଯେ ଓଡ଼ିଆ ଝିଅ,

ବିଶ୍ବନିୟନ୍ତା ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ

ମୋ ମନ ମନ୍ଦିରର ଦିଅଁ । 

ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ଶ୍ରୀ କ୍ଷେତ୍ରେ 

ରତ୍ନସିଂହାସନେ ଅଛନ୍ତି ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂରତି

ଜଗନ୍ନାଥ,ବଳଭଦ୍ର, ସୁଭଦ୍ରା

ଓ ସୁଦର୍ଶନ ଆଦି କରି । 

ତାଙ୍କ ରଥଯାତ୍ରା ବିଶ୍ବ ପ୍ରସିଦ୍ଧ

ଜାଣିଛି ଏ ସାରା ସଂସାର,

ଯେତେ ବି ଗୁଣିଲେ ତାଙ୍କର ମହିମା

ଅଟେ ଅନନ୍ତ ଅପାର । 

ଭାଷା ମୋ ଓଡ଼ିଆ କେତେ ଯେ ବଢିଆ

ପାଇଛି ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଭାଷାର ମାନ୍ୟ,

ଷଷ୍ଠ ତମ ସ୍ଥାନ ଗ୍ରହଣ କରିଛି

ନୁହେଁ କାହା ଠାରୁ ନ୍ୟୁନ । 

ତଥାପି କାହିଁକି ଶିକ୍ଷିତ ଗୋଷ୍ଠୀଏ 

ହେଳା କରୁଛନ୍ତି ତାହାକୁ,

ନିଜର ମାତୃଭାଷାକୁ ଛାଡି

ଆପଣାଉଛନ୍ତି ଅନ୍ୟ ଭାଷାକୁ ।

ମାଆବାପା ଶବ୍ଦ ସୁନ୍ଦର ଲାଗୁଛି

ଡାକିବାକୁ କେଡ଼େ ସୁମଧୁର,

ଯେଉଁ ଆଡେ ଶୁଣ ମମି ଡାଡି ଡାକ

ପିଲାଏ ଡାକନ୍ତି ଆଜିକାର । 

ଆମେ ଯେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଆମ ଓଡ଼ିଆ

ଏକଥା ମନରୁ ନଭୁଲ,

ମମି ଡାଡି ଡାକି ମାତୃଭାଷାକୁ ଆମ

ଲଜ୍ଜିତ ତୁମେ ଯେ ନକର । 

ହେ ମୋର ଶିକ୍ଷିତଗୋଷ୍ଠୀ

ନିଜର ପରମ୍ପରାକୁ ତୁମେ ଭୁଳିନଯାଅ,

ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଂସ୍କୃତିରେ ଭାସି ଯାଅନି

ନିଜ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଭଲପାଅ ।