ଅନୁତାପ

ଭୁଲ କରି ଜିଏ ନିଜେ କରୁନାହିଁ ଅନୁତାପ ।

ତାକୁ ଯେତେ ବୁଝେଇଲେ କି ହବ ସେ ଗଧଙ୍କର ବାପ।।

ମନୁଷ୍ୟ ମାତ୍ରେ ତ ଭୂଲଥାଏ ।

ହେଲେ ଯେ ସୁଧୁରେ ସେ ତିଷ୍ଟେ ।।

ଯେ ଜାଣି ଶୁଣି ବାରମ୍ବାର ଭୂଲକରେ ।

ସେ ଜୀବନରେ ଚାଲେ କଷ୍ଟେ ମଷ୍ଟେ ।।

ଅନୁତାପ କଲେ ଜଣେ ସୁଧିରିବା ଜାଣେ ।

ଯେ ବୁଝି ଅବୁଝା ହେଲା ବୁଲେ ଏଣେ ତେଣେ ।।

କହିବା ବାହୁଲ୍ୟ ଏଠି ନ କହିବା ଭଲ ।

କଳିଯୁଗ ଇଏ ପୁଣି ନମାଳିଲେ ମଲ।।

ସବୁ ଶୁଣି ଦେଖି ଜାଣି କରୁଥିଲେ କର୍ମ ।

ତଥାପି ଭୂଲ ଭଟକା ଆସେରେ ଜୀବନ ।।