ଅଭିମାନୀ ଭକ୍ତ

ଜନମ ତ ଦେଲେ  କରମ ଦେଲେନି

     ଜନ୍ମକଲା ମାତାପିତା

ତୁମେ ଥାଉ ନାଥ   ହୋଇଲେ ଅନାଥ

     ବଡ଼ ପଣ ସିନା ବୃଥା

     ଗୁହାରୀ ଶୁଣ ମଣିମା

ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ    ହୁଅନି ନିଷ୍ଠୁର

     ହର ଦୁଖୀ ଜନ ବ୍ୟଥା ।

ଯାଇ ପାରୁ ନାହିଁ   ବଡ଼ ଦେଉଳକୁ

    ଦୁଆରେ ଝୁଲୁଛି ତାଲା

ନାହିଁ କାମ ଧନ୍ଦା  ବୁଲୁଛି ବେକାର

    କିଏ ହେବ ମୋତେ ସାହା

   ଅଭାବ ମୋ ଦାନାକନା

କୁହ ଦୀନବନ୍ଧୁ  ପତିତପାବନ

   କାହିଁକି ଏ ଦୁରାବସ୍ଥା ।

ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ

ତୁମରି ଭିଆଣ   ଏ ସାରା ଜଗତ

   କୀଟ ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ନର

ହାତ ଗୋଡ଼ ଆଖି  ଦେଇଅଛ ପୁଣି

   ବିଶ୍ୱକର୍ମା ସକୁଶଳ

  ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ସଦଗତି

ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉ ଦୁଖୀ  ଦୂରିତ କଷଣ

   ଦୂର ହେଉ ବିଘ୍ନ ବାଧା ।

ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ

ଦୂର ହେଉ ହେଳେ  ରୋଗ ମହାମାରୀ

    ଶ୍ରମଜୀବୀ ଲଭୁ କର୍ମ

ଉପୁଜୁ କ୍ଷେତରେ  ସୁନାର ଫସଲ

    ଘୁଞ୍ଚୁ ଅଭାବ କଷଣ

    ଦିଅ ବାରେ ସଦବୁଦ୍ଧି

ବିକଶୁ ପ୍ରତିଭା  ଧନ ମାନ ଜ୍ଞାନ

   ପାଳନ୍ତୁ ଶାସକ ପ୍ରଜା ।