ଆଲୋ ପଖାଳ ଭାତ ହୁଏନି ପ୍ରିୟ

ଆଲୋ ପଖାଳ ଭାତ ଏଠି ହୁଏନି ପ୍ରିୟ , 

ଅନ୍ନ ଲାଗେନି ମଧୁର ଏ ତ ନିଆଁ ଲଗା କଥାଟା ତ ସତ୍ୟ ,

ବିରିଆନି ଏଠି ହଉଛି ମାଉଁସେ ସିଜା ଭାତ ବେଶୀ ପ୍ରିୟ ,

ଆମେ ସବୁ ନିଆଁ ଲଗା ମର୍ଡନ ବା ମାତୃଭାଷା ଲାଗେ ପିତା ଭାରି ଅପ୍ରିୟ ।। ୧

ଗୋମାତା ରଖିଲେ ଲାଗିଲା ପୁଣି ୟାକୁ ସବୁ ଲାଜ ,

ଗରିବ ନୁହେଁ ଯେ ମୁଁ ଗାଈ ପାଳିବି କୁକୁର ଯେ

ବଡ଼ ଲୋକିଆ ଷ୍ଟ।ଟସ ମୋ କଥା ତମେ ବୁଝ ,

ବିଦେଶୀ କୁକୁର ପାଇଁ ଶୀତତାପ ପବନ ଘର ଯେ କରିଛି ମୁଁ ସଜ ,

ତା ପାଇଁ ତୁଳା ଗଦି ତକିଆ ହୋଇଛି ସଜ ।। ୨

ଗୋବର କହିଲେ ନାକ ଟେକି କୁହେ ଫୁଲେଇ ରାଣୀ ଏହେ ଛି ଛି ଗନ୍ଧ ଇନଫେକସନ ହେବ ଯେ ,

ଅଳ ପେଇଶିଆ ମାନେ କୁକୁର ଘୁଅ ଚନ୍ଦନଠୁ ବଳି ଘର ଦେହେ ବୋଳିବେ ,

ପ୍ରଣାମ ନମସ୍କାର ପୁରୁଣା କାଳିଆ କହିଲେ କୋଉ ଯୁଗର ତୁମେ ଯେ ,

ଧିକ ତମକୁ ହାଇ ହେଲୁ କହେ ଷ୍ଟେଟସ ଉଚ୍ଚା କରିବାକୁ ସେ ।। ୩

ମାତୃଭାଷା କହିବାକୁ ଲାଜ ତାକୁ ଲାଗେ ,

ବିଦେଶୀ ଭାଷା ଜନ୍ମରୁ ପଢେ କି ସରାଗେ ,

ପିତା ମାତା ଏଠି ଶିଖାନ୍ତିନି ନିଜ ମାଆ ଭାଷା ଲାଜ ବାଟ ଉଗାଳୀ ଜଗେ ,

ବାପା ବୋଉ ନୁହେଁ ମମି ଡାଡି ଶୁଣିବାକୁ ଖୁସି ଲାଗେ 

।। ୪

ପରମ୍ପରା ସେ କାଂହୁ ଜାଣିବେ କିଏ ବା ଜଣେଇଲେ ,

ମଣ୍ଡା କାକରା ତ ମମି କରେନି ମୋମୋ ପିଯା ସଦା ବଢେଇଲେ ,

ଚୁଡା କଦଳୀ ଗୁଡ଼ ସରଦା ନୁଡୁଲ ସୂତା ରୁ କି ପାଇଲେ ,

ଓଷା ବ୍ରତ ଉପବାସ ପୁରୁଣା କାଳିଆ ବୋଲି ତାଙ୍କୁ ଜଣେଇଲେ ।। ୫

ମା କୋଳ ତ ଧାୟି ମା ଠୁ ଭଡାରେ ଆଣିଲେ ,

ଛୁଆ ଧୂଳିଖେଳ ଭୁଲି ବୋଡିଙ୍ଗ ସ୍କୁଲରେ ବହି ବସ୍ତାନୀ ବୁହାଇଲେ ,

ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର ଯନ୍ତ୍ର ହୋଇ ସ୍ନେହ ମମତା ହରାଇଲେ ,

ବୋଝ ଭାବି ମାକୁ ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମରେ ଛାଡିଦେଲେ ।। ୬

ଏବେ ବି ନେଡି ଗୁଡ଼ ବୋହିନୀ ,

ଆମ ପରମ୍ପରା ସଂସ୍କୃତିକୁ ହଜାଅନି ,

ଏମିତି ମିଠା ଅଛି ଏଠି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟବାସୀ ତାକୁ ଆପଣେଇଲେଣି ,

ସମ୍ମାନ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ବାସୀ ସନାତନ ସଂସ୍କୃତିକୁ କେତେ ଦେଲେଣି ।। ୭