पहिलं प्रेम

पहिलं प्रेम जणू आकाशातून बरसणाऱ्या जळधारा 

प्रेमाचा भास एकेक क्षण सुगंधित करणारा 

थेट हृदयावर राज्य करतं ते पहिलं प्रेम

आयुष्याच्या शेवटपर्यंत सोबत राहत ते पहिलं प्रेम 

पहिलं प्रेम म्हणजे आठवणीत रात्र जागवणं

त्याच्या सोबतीची स्वप्न उराशी बाळगणं

त्याच्या डोळ्यांमध्ये स्वतःला हरवून बसणं

तो सोबत असला की जग विसरून जाणं

माझं पहिलं प्रेम म्हणजे वेडेपणाच होता

पण त्यानेच माझ्या आयुष्यात रंग भरला होता

तारुण्याच्या उंबरठ्यावर तो माझ्या आयुष्यात आला

बघताक्षणी त्याच्यात गुंतले कळलंच नाही मला

तो आणि फक्त तो.. दुसरे कोणी न दिसे

त्याच्या नुसत्या आठवणीने चेहऱ्यावर हसू उमटे

नजरानजर होताच हृदयाची धडधड वाढे 

आयुष्य जणू मला स्वप्नवत भासे

त्याचं बोलणं त्याचं हसणं सारंकाही हवंहवंसं वाटे

एक स्पर्श व्हावा त्याचा ही इच्छा मनी दाटे

तो सोबत नसला की मन कशातच लागत नसे

त्याच्या एका झलकेसाठी व्याकुळ मन तरसत असे

व्यक्त करू शकले नाही कधीच किती प्रेम होते माझे त्याच्यावर

त्याआधीच असंख्य घाव झाले माझ्या कोवळ्या मनावर

हृदयाचे तुकडे तुकडे झाले माझ्या 

जेव्हा मला कळले

ज्याच्यासाठी माझे मन प्रेमाने भरले

त्याच्या मनात कोणीतरी आधीच घर केले

अधुऱ्या माझ्या प्रेमाने मन माझे दुखावले

त्याच्यासोबतचे क्षण अविस्मरणीय राहिले

खूप प्रयत्न केला स्वतःला सावरण्याचा

माझ्या पहिल्या वहिल्या प्रेमाला विसरण्याचा

लोटली बरीच वर्षे ..विरहात त्याच्या जगत आहे

माझं पहिलं प्रेम आजही हृदयात माझ्या राहत आहे