जरा सावरावे आता

काव्यप्रकार  अष्टाक्षरी

अवचित संकटच

कोसळले विश्वावरी

अकल्पित जाणिवेने

मन थिजे बर्फापरि  (1)

देती टक्कर शर्थीने

अविरत प्रयत्नांनी

माणुसकी ओथंबली

सहृदय मनातूनी    (2)

मन खंबीर ठेवावे

जरा सावरावे आता

अश्रु पुसावे जनांचे

धन दान द्यावे हाता  (3)

संवेदनशील व्हावे

मुखी भरवावा घास

निरपेक्ष कर्मामधे

देव नित्य करी वास   (4)

दिन जातील सरुनी 

आशा मनी पालवते

तम सरुनी जाताच

नभी उषःप्रभा येते (5)