दुर दुर।

ओले चिंब चहुभोवताल।

जसे धुक्यांचे ओले, पडले सभोवताल।

निघाली पृथ्वी चराचरातून,न्हाउन माखून

आणि नटली नववधूप्रमाणे

हिरवा, शेवाळी शालू ओढून- १

।

येता नभी मेघ दाटून

सरसर बरसता सरी, बाहेर अंगणी

सभोवतालील हे जग जाते हरवून

आणि केवळ मी ऊरते

अल्हड,खट्याळ वाऱ्यासह पावसासोबत- २

।

हे धुकेरी वारे लक्ष माझे गेले वेधून

कौलारु छतातून निघणारा तो शांत धुर

चालला होता मंद पण डौलात

आणि दुर पेटत असलेली ती शेकोटी

देवून गेली उब, मला मलमलच्या दुलईतील-३

।

दाराच्या चौकटीने पाय ठेवले

आत मधेच बांधून

बाहेर मात्र धो धो बरसत्या सरी

आणि मेघांची गडगडाट

घेवून जाते मनाला धारांसह वाहवून दुर दुर।

।