धून

दुरच्या पैलतिरी ऐकली मी ओळखीची धून 

विसरले क्षणात वास्तवात नांदते मनी ऊन..१..

देता-घेता संसाराच्या दुनियेत हरवली प्रीत धून

एक तुही झालास परका न ऐकताच मनाची खूण..२..

लेकरांच्या मागे धावता गवसली मायेची एक धून

रमले हौसेने पडली माझीच मला भुल..3..

निश्चय अढळ देई यशस्वी धून

ध्येय ओंजळीत झंकारे जीव विसावता थकून.४..