अज्ञान

ज्ञान दिले सावित्रीने

तरी सरस्वतीला पूजतो ;

शाळा उघडल्या जोतीबाने

देव दगडालाच मानतो.

वस्तीगृहात राहून शिकतो

नाक वर करून सांगतो ;

वस्तीगृह काढली शाहूंराजानी

तरी गोडवे व्यवस्थेचे गातो.

भीमरायाच्या संविधानामुळे

पंतप्रधान पदी पोहचतो ;

लाज कशी नाही वाटत

साईच्या दर्शनाला जातो.

शिक्षणाच्या अधिकारामुळे

आरक्षण , शिष्यवृत्ती लाटतो ;

अन मंदिरात जाऊन दगडी

देवाचे पाय चाटतो .

देवानं तुला पशुत गणलं

शिवबाने तुला माणसात आणलं

कर्मकांड न मानणाऱ्या शिवबास

देवाच्या पंक्तीत बसवलं.

शिक शिक शिकला तरी

अज्ञानातच जीवन जगतो ;

स्वप्रयत्नांनी मिळवले तरी

डोकं देवाच्या पायरीवरच टेकतो.