વિરાંજલિ

છે શૌર્ય ધરા આ સાહસની

કણકણમાં જેની કુરબાની વસે

આ ભારત છે નિર્ભયી ભોમકા

મરણ શિર જાણી જ્યાં વીર હસે,

વહે ઊંફાણ ખુમારીનું

એ ખમીરવંતોની નસે નસે

દેશપ્રેમની મોંઘેરી મહેંક ને 

મહેકાવે જે શ્વસે શ્વસે,

હાંફે છે જ્યાં દુશ્મન દિગ્ગજ

ત્યાં સપૂતો એ શૂરવીર વસે

હિંદની આ હથેળી પર

રેખાઓ સઘળી શૂન્ય દીસે,

નગ નભ ધરણી મહાં સમંદર

પહેરેગીર પાષાણ પુરંદર 

સાહસ શૌર્ય શહાદતનો 

સંગમ અવિરત યુગ યુગ વહેશે,

લાલ રંગથી રંગાયેલી

માટીમાં એ મૌન હસે

તિરંગો જયારે શાનથી

લહેરાતો આકાશ વિશે,

ધન્ય ભૂમિ જય ભારતની આ

નરબંકા નરનારી દીસે

મટી ગયા માતૃભૂમિને કાજે

એને હૃદય શત કોટી નમન વરસે.