સફર લાગણીની નદીની

ભારે કાંટાળી લાગણીની, નદીના પથની સફર હતી, 

ભાવભીની ભાવના, એ રાહમાં દરબદર હતી, 

સ્નેહ તણી એક સરિતા, વહેતી હતી એકલપંડે,

ખુદ હતી નદી છતાં, ભીનાશની કસર હતી !

રણ મળે કે પછી સમંદર, વાત મુકદરની ગણી,

અવિરતપણે ખળખળ વહી, છોને પથરાળ ડગર હતી,

પગલે-પગલે આ રાહમાં, સમર્પણ કરતી રહી,

પડતી-ચડતી, આથડતી રહી, દુનિયા કિંતુ બેકદર હતી,

ધૂંધળી દિશા સઘળી, ન મંજિલ દેખાય દૂર તલક,

હાલાકી ભોગવતી 'ઝંખના', તો પણ વહેવા અફર હતી !