સામસામે

ઓચિંતા અથડાયા એક દિ’ અમે સામસામે,

દર્પણ દેખાયું વીતેલી યાદોનું અમને સામસામે,

નયનો બન્યા દ્રષ્ટિથી લાચાર,

ફૂટ્યા ટશિયા બન્નેને સામસામે.

મૌન બન્યો સહારો અને પલકારની એ વાચા,

શબ્દો વગર કરી અમે ગુફ્તગુ સામસામે,

વેદના હતી એ વિરહની કે હતો મળવાનો ઉમળકો,

આંસુ અને સ્મિત બેઉને સંતાડ્યા અમે સામસામે.

ફાનસમાં જમવું અને ઝૂંપડામાં રહેવું,

કૈક કસમો વાગોળી પળવાર અમે સામસામે,

હતો કોઈ “અર્થ” ઓચિંતી આ મુલાકાતનો?

માની એક સપનું રસ્તાઓ બદલ્યા અમે સામસામે.