દીકરીનો બાપ

દસ દિવસની દીકરી,

ને એકવીસ દિવસનો કર્ફ્યુ,

હાલત થઇ કફોડી એવી,

કે જોવા એને કોઈ ના ફરક્યું.

કાગડોળે જોવાતી હતી,

જેના આગમનની રાહ,

આવી પહોંચી એ ઘરના આંગણે,

પણ વેરી બન્યો છે માહ.

ફેસ ટુ ફેસ મળી નથી શકતો,

એથી વર્ચ્યુઅલી જ મળી લઉં છું,

શું કરું ? દીકરીનો બાપ છું,

જાહેરમાં નહિ, ખૂણામાં રડી લઉં છું.

દીકરી...... મન તો ઘણુંય થાય છે,

તને મળવાનું તોયે રોજ ટોકું છું,

કહે ‘અર્થ’ થાય નહિ કોઈ અનર્થ,

બસ ! એટલે જ ખુદને રોકું છું.