સ્ત્રી નથી સાપનો ભારો

સૌમ્ય છે સ્વભાવે ને લાગણીઓનો ભારો,

નહિ કહો સ્ત્રી ને સાપનો ભારો...

માતા, વહુ, દીકરી, પૌત્રી કે એક આગવી છોકરી

દરેક પાત્ર જીવંત ભજવે, આવડતોની મહારથી

બે ઘર દીપાવતી ને અજવાળી પૂનમ એ સ્ત્રી.

પરિવાર બનાવતી, કુટુંબની એ તો કોયલ કંઠી મીઠડી..

અંગે અંગે હોશ અને ખુમારી તન મનમાં, ઊર્જાઓનો ફુવારો

ઘરની રોશની અને સમાજ ને સાચી દિશાઓ દેખાડતી,

નથી જેવી તેવી કોઈ પણ સ્ત્રી, છે પ્રતિભાઓનો  સારથી..

ભલે દીકરી અને ગાય દોરે ત્યાં દોરાય પણ છે બંને પવિત્ર અને અમૂલ્ય, ના તોલાય કદી આ હીરો.

જ્યાં હશે એક એક સ્ત્રી ત્યાં વસે ખુશાલ ગૃહસ્થી, સ્ત્રી છે તેથી જ ખુશીઓનો ખજાનો,