ભૂખ આ ભૂલકામાં

સોનેટ (મન્દાક્રાન્તા છંદમાં)

મૂકી શાને જગતજનની, ભૂખ આ ભૂલકામાં,

એવું મીઠું બચપણ વહે ભીખ જો માંગવામાં.

તારે શાની તૂટ અગર મૂકી દીધા હોત તે જો,

થાળીમાં ભોજન વિવિધ તેને બહુ ભાવતા હો.

ભક્તો આવી ચરણ કમલે પ્રેમથી મૂકતા જે,

એ ક્ષુધા શાંત જરૂર થતે, ભોગ મોંઘા થકી તે.

મોઘામૂલા નિજ શિશુપણાને રહ્યું હોત માણી,

ને કિલ્લોલી કરત નિજ હાસ્યની રોજ લ્હાણી.

બોલી માતા સજલ નયને, આપ્યું મે તે ન પામ્યુ,

કોઇ કુટિલ નિતિ કરી બેઠુ પચાવી જ ધાન્યું.

કોઠારો ભેગું થતું સઘળું ધાન્ય કે જે સડે છે,

શિશુને પેટ નિજ ભરવા અન્ન આ ક્યાં જડે છે.

સૂકાયું સ્નેહ ઝરણું સહુંમાંથી આ મૃત્યુંલોકે,

ત્યારે મારું હ્રદય દ્રવતુ બેસી જોઉ ઝરોખે.