દીકરીનું ઘર ક્યાં છે ?

બહુ પ્રેમ પ્રેમ ગુંજે છે ચારેકોર, 

એ હેત ભર્યો સાદ ક્યાં છે,

ભ્રમનાં ભમરમાં ભટકતી રહેતી,

લાગણીઓને શાતા ક્યાં છે.. 

જે ઝાલીને મોટા થયા, 

એ માઁ નો પાલવ ક્યાં છે !

સદા માથે રહેતો હાથ,

હવે એ પિતા તણો સ્પર્શ ક્યાં છે !

જે સાંભળીને હોંકારો કરતા'તા, 

હવે એ નામ પણ ક્યાં છે !

આખી જિંદગી ખુદ ને જ શોધે છે,

સ્ત્રીની ખરી પહેચાન પણ ક્યાં છે,

પારકાને પોતાના કરવા ગઈ'તી,

એ બધા ક્યાં છે ?

કહેવાતી લક્ષ્મીનું રૂપ 

દીકરી તારું ઘર ક્યાં છે ?

ઈચ્છા મોજ સ્મિત હાસ્ય,

હવે એવા શોખ ક્યાં છે !

બધી લાગણી ઉંબરે છોડી જવું,

પણ પોતાપણાનો રસ્તો ક્યાં છે ?

રહી રહીને એક જ સવાલ થાય છે મનમાં

આખરે દીકરીનું ઘર ક્યાં છે ?