આદર

ભણીગણીને વર્ષો બાદ

પગ મૂક્યો પોતાના શહેરમાં

પહેલા જેવુ કંઈ જ ત્યાં 

લાગતું નથી,

ઉતાવળ જરા પણ ના હતી 

કે ઘરે પહોંચી જવાની,

જે ઘરને 

જે માતા પિતા ને

આદર અને સન્માન આપતો આજ દિ સુધી,

શું એવો જ આદર સન્માન 

આપી શકાશે હવે..?

જે સંસ્કારની અપેક્ષા એ 

રાખીને બેઠા છે,

કેમ ?

એ બંને ખૂદ બધુ ભૂલી ગયા,

રસ્તો ઓળંગતા

વૃધ્ધાશ્રમ તરફ જતા એ

જાણીતા ચહેરાને 

બસની બારીમાંથી 

જોતાં જ આંખો ભીંજાય ગઈ,

એ અઢળક આતુરતા 

એ અપાર પ્રેમ

એ આદરપૂર્વકનું માન

સઘળુ આંસુ સાથે જ

દળદળ વહેવા લાગ્યું.