દીકરી
દીકરી
વળી ગઈ એક દીકરી પિતાના દ્વારેથી,
આંખોમાં લઇ પાણી,
'જાવ છું' એટલુંય બોલી ન શકી એની વાણી,
આંખોમાં લઇ પાણી.
યુવાનવયની મદમસ્ત એ રાજકુમારી,
બની ગઈ અજાણ્યા ઘરની રાણી
આંખોમાં લઇ પાણી.
કેવી મુક્ત મને ઝૂમતી'તી ઘર આંગણમાં!
જોને લજજાની સોડ એણે તાણી
આંખોમાં લઈ પાણી.
છટાક-પટાક ફળિયું લઇ ફરતી જે માથે,
હવે હળવે -હળવે પડતી એના પગની પાની,
આંખોમાં લઇ પાણી.
કેટલાંય શ્વાસો વહ્યાં, વરસો જયાં વીત્યા,
એ જ ઘરમાં બની હવે મહેમાન અજાણી
આંખોમાં લઇ પાણી.
નવા સંબંધો બંધાયા, સરનામાં બદલાયાં,
દીકરી, બહેન ને હવે બની ગઈ..વહુ રાણી,
આંખોમાં લઈ પાણી.