એક એવો માનવી
એક એવો માનવી
એક એવો માનવી રે'તો અમીરી આંકતો,
રોટલી લૂખી અને સાથે ગરીબી ફાંકતો.
ચીંથરાને પાથરી એમાં જ પસ્તી લાગતો,
આ શરમના મારથી માથે શરીફી ઢાંકતો.
એક જોડી ફાટલાં કપડાં સદાને પેરતો,
થિંગડા મારે અને જાતે ફરીથી ટાંકતો.
એકલો દેખાય છે એ દર વખત હું દેખતી,
છે ઝુરાપો કોઇ અંગતનો નમીથી ઝાંકતો.
એ જરા મરકી ગયો પાછો વળી આવ્યો "ખુશી",
જો ઘણો ધનવાન જે એને અહીંથી હાંકતો.