દીકરી મારી ગુલાબની પાંખ !
દીકરી મારી ગુલાબની પાંખ !
દીકરી મારી ગુલાબની પાંખ !
ઝાંઝરનો રણકાલ કરતી એ નમણીને તેડવાને વાટ જુએ કાંખ !
દીકરી મારી ગુલાબની પાંખ !
ઓચીંતુ આનંદનુ લાવે એ મોજું ને એમાં સર સર સર કરતી જઈ હું ભીંજાઉં !
વેદનાઓ ભુલીને એનાં તે ગાલ પર પડતા ખાબોચિયામાં જઈને હું ન્હાઉં !
દિકરીનું વ્હાલ તોલે ના આવે ભલે દીકરાઓ હોય સવા-લાખ !
દીકરી મારી ગુલાબની પાંખ !
પપ્પાજી ઓફિસથી આવે તે ટાણે ચુંબવાને જીણેરું વ્હાલ વેરે !
"કેમ થયા લેટ?" ,"આજે લાવ્યા શું ઓફિસથી?" એમ કહી ખિસ્સાઓ ખંખેરે !
દિકરીનો પ્રેમ જાણે મોંઘુ છે નાણુ ,એને રુદિયાની બેંકમાં જમા કરી નાંખ !
દીકરી મારી ગુલાબની પાંખ !