ચમકતાં તારલાને

તારલિયો તેજે દમદાર પણ દૂર ભટકે 

અચળ વિશાળ કદમાં ને એકાંતે લટકે,

જાગતો જોગી રહી ખુલ્લી પાંપણે ઝાંખે 

નિર્લેપ ભાવથી આકાશે ટાઢ તાપ સાંખે,

ડોલતાં દરિયા ને લીલા સૂકા ડુંગરા દેખે 

કિનારે નદીએ નહાતી મત્સ્ય રૂપને જોખે,

રૂપેરી ચાદર સમ હિમ થીજી બીડને ઢાંકે 

દિન રાત ઘૂમી ગોંદરે ગૌરી ગાયને હાંકે,

અરમાન તો છે થઈ તારલિયો આભે ચમકું 

કે સેંથો બની પ્રિયતમનાં ભાલમાં ટપકું,

આંખનું કાજલ બની સજું રૂપનો કટકો 

નાકની નથડી નવી ને કરે કેડનો લટકો,

હાથમાં લઈ હાથ કરું બ્રહ્માંડનો ચરખો 

જિંદગી કે મોતમાં સાથ આપું સરખો.