અભાવ બોલે છે
અભાવ બોલે છે
હતાશા દર્દને પલળેલ પાપણથી વધારે શું?
મળે છે વારસામા એજ થાપણથી વધારે શું?
તમે નિર્દોષતા તો છીનવી લીધી બીચરાની,
અને આપી શક્યા છો ફક્ત શિક્ષણથી વધારે શુ?
એ રોઈ રોઈને સંપૂર્ણ સુકાઈ ગઈ અંતે,
સમયની આંખથી પામો તમે રણથી વધારે શુ?
તમે ભ્રમણામાં જીવો છો હકીકતને કદી જાણો,
જગત છે આંધળી આંખોના આંજણથી વધારે શું?
જરા અમથી સમસ્યાથી એ હિંમત હારી બેસે છે.
કહે 'મહેબુબ' આ યૌવનને ઘડપણથી વધારે શું?