మొరటుదనం
మొరటుదనం
ఊసుపోని నేను
పచ్చని చెట్టు కింద
కూర్చుని
లేత ఆకుల అందాలను
అందులోని పచ్చదనాన్ని
చూస్తూ ఉండలేక
చివురులను చిదిమేశాను
చెంపలను తడిమాను
మల్లె తీగ పరిమళం
నను రమ్మని సైగ చేస్తే ను
పసిమొగ్గలను గోటి కొసలతో
కసిగా గిల్లాను
విచ్చుకోకుండానే నేలరాలాయి
స్వేచ్ఛ గా ఎగిరే సీతాకోక చిలుక ను
మొరటు వేళ్ళతో గట్టిగ పట్టి
తనివితీరా తడిమి పరవశించాను
తూనీగ రెక్కలు సైతం విరిచాను
చిటారు కొమ్మన చిలుకను
నా ఆనందానికయి
పంజరంలో పెట్టాను
నేనూ ప్రకృతి లో చిలకేనని మరిచాను