ଅନ୍ଧାରେ ଆଲୁଅ ଭଳି

ଶୀତୁଆ ସକାଳେ    ଥରୁଛୁ କିପାଇଁ

ସୂରୁଯ ଆସିନି ଉଇଁ

କାଠିକୁଟା ଗଣ୍ଡେ   ଜାଳିଛି ରେ ପୁଅ

ବସି ଯା' ନିଆଁକୁ ପୁଇଁ ।

କାମ ସିନା ମୋର  ପାଣି କାଦୁଅରେ

ଗଢିବାକୁ ହେବ ଇଟା

ତୁ କିନ୍ତୁ ଧନରେ    ପାଠ ପଢିବାକୁ

ବହିର ବସ୍ତାନି ଫିଟା ।

ଖରା ବର୍ଷା ଶୀତ    ଲାଗିଥିବ ଧନ

ଏସବୁ ଆସିବ ଯିବ

ଜୀବନ ପଥରେ     କଷଣ ସହିବା

ସମସ୍ୟା ନିଶ୍ଚୟ ଥିବ ।

ଗରିବ ହେଲେ ବି   ଅଭାବକୁ ଦେଖି

ଊଣା କରିବୁନି ମନ

ପାଠ ପଢି ବଡ଼    ଚାକିରୀ କରିଲେ

ଅରଜିବୁ ନିଜେ ଧନ ।

ଆଉ ଘଡିକରେ    ଶୀତ ଛାଡିଯିବ

ଖରା ବି ହୋଇବ ଟାଣ

ସହଳ ଯାଇ ତୁ    ନିତ୍ୟକର୍ମ ସାରି

ପଢିବୁ ରହିଲା ରାଣ ।

ଚାଟଶାଳୀ ତୋର  ଖୋଲିବା ଆଗରୁ

ଯାହା ଅଛି ଦେବି ରାନ୍ଧି

ଖାଇ ସାରି ଧନ    ଚାଲିଯିବୁ ନିଜେ

ଖାତାବହି ସବୁ ବାନ୍ଧି ।

ବାପା ଯାଇଛନ୍ତି    ମାଟି ଆଣିବାକୁ

ଚକଟିବେ ପାଦେ ଦଳି

ତୋର ଭବିଷ୍ୟତ   ସପନ ଦେଖୁଛୁ

ଅନ୍ଧାରେ ଆଲୁଅ ଭଳି ।