ଗୁରୁ

ମାଁ ହେଉଛି ଛୁଆର ପ୍ରଥମ ଆଉ ପ୍ରଥମ ଗୁରୁ,

ମାଁ ହେଉଛି ଶିଶୁର ପରମ ଗୁରୁ|

ମାଁ ବିନା ଜଗତ ଅନ୍ଧାର,

ମାଁ ବିନା ସବୁ ଅନ୍ଧକାର|

ତୁ ଥିଲେ ସବୁ ଥାଏ,

ତୁ ନଥିଲେ କିଛି ନଥାଏ|

ମାଁ ବିନା ଘର ଅନ୍ଧାର,

ମାଁ ବିନା ଦୁନିଆ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ଧାର|

ଯିବୁନି ଲୋ ମାଁ ମତେ କେବେ ଛାଡି,

ଯିବୁନି ଲୋ ମତେ ଏକା କରି କେବେ|

ତୋ ବିଂଶ କେହି ନାହିଁ ପାଖେ,

ତୋ ବିନା କେହି ନଥାନ୍ତି ପାଖେ|

ତୁ ଯେବେ ଟିକିଏ କଥା ହଉ,

ମନ ମୋର ଶାନ୍ତି ହୁଏ|

ତୁ ଯେବେ କହିଦଉ ମାଁ ରେ...

ଜୀବନ ମୋର ଧନ୍ୟ ହେଇଯାଏ|

ସେଇ ମାଁ ରେ....ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବା ପାଇଁ,

ମନ ମୋର କେତେ ସମୟରୁ ବିଚଳିତ ହେଉଥାଏ|

ଶେଷରେ ତୋର ପାଟିରୁ ଗୋଟିଏ ଶବ୍ଦ ଶୁଣି ମନ ମୋର ଶାନ୍ତ ହୋଇଯାଏ|

ଯେତେ ଯାହା ହେଲେ ହେଇଯାଉ ତୋ କଥା ଯଦି ନ ଶୁଣେ,

ମନ ମୋର ଚଞ୍ଚଳ ହେଇଯାଉଥାଏ|

ମନ ସ୍ଥିର ରାହେନାହିଁ,

ସବୁବେଳେ ତୋ କଥା ଭାବୁଥାଏ|

ମାଁ ହେଉଛି ଶିଶୁର ପ୍ରଥମ ଆଉ ପରମ ଗୁରୁ,

ସେ ଆମକୁ ଜୀବନ ରେ ଆସୁଥିବା ସମସ୍ତ ଅସୁବିଧା ରୁ ରକ୍ଷା କରେ,

କେମିତି ତାର ସମାଧାନ କରିବା ତା ର ଶିକ୍ଷା ଦିଏ|