ଶମଶାନ

ଆସେ ଏହି ବାଟେ   ଶମଶାନ ଘାଟେ 

ଶବଯାତ୍ରା ବାର ବାର

ମୋତେ ନିଏ ଟାଣି    ଗାଆଁର ମଶାଣି 

ସତେ କି ସରଗ ଦ୍ୱାର !

ସେହି ଜନ୍ମଭୂଇଁ  କୋଳରେ ମୋ' ଜୁଇ

ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବେ ଲୋକେ

ପ୍ରିୟ ପରିଜନ      ମାରିଦେଇ ମନ

ସ୍ମୃତି ସାଉଁଟିବେ ଶୋକେ ।

ଚେତାଶୂନ୍ୟ ଭଳି    ଚିତାରେ ମୁଁ ଜଳି

ଅଚିନ୍ତାରେ ଥିବି ଯେବେ

ଅଧା ଥିବ କାମ     ମୋର ଗୁଣଗ୍ରାମ

ଆଲୋଚନା ହେବ ସେବେ ।

ଛଡ଼ାଇ କାହାର      ମୁଖରୁ ଆହାର

ଅମାରେ କରିଛି ଭର୍ତ୍ତି

କା' ଘର ଅନ୍ଧାର    କରି କେତେବାର

ମୋ' ଘରେ ଜାଳିଛି ବତୀ ।

କଦବା ହିଂସାରେ    ପାଖ ପଡ଼ିଶାରେ

ଲିଭିଛି ମୋ' ପାଇଁ ଚୁଲି

ଜାଣିଥିବ ଯିଏ       ମନରୁ କି ସିଏ

ପାରିବ କଦାପି ଭୁଲି ?

ଭାଳି ଏତେକଥା     ଭରିଯାଏ ବ୍ୟଥା

ଦୋଷାଦୋଷ ନିରୀକ୍ଷଣେ

ଅନ୍ୟ ଭରସାରେ   ବଞ୍ଚି ଏ' ସଂସାରେ

ନିଜକୁ ଅଯୋଗ୍ୟ ମଣେ ।

ପାପପୂଣ୍ୟ ହେଜି     ଅଧର୍ମକୁ ତେଜି

କର୍ତ୍ତବ୍ୟେ ନକରି ଊଣା

ପରହିତେ ଧ୍ୟାନ     ରଖିଥିଲେ ଆନ

କେହି ନକରିବେ ଘୃଣା ।