ଜଳ ଦାନ ମହାପୁଣ୍ୟ

ତପନ ତାତିରେ ଗ୍ରୀଷମ ଝାଞ୍ଜିରେ

ଜଳ ଦାନ ମହାପୁଣ୍ୟ

ପଥପ୍ରାନ୍ତ ଧାରେ ଜଳଛତ୍ର ମେଲେ

ସେଥିପାଇଁ ପୁଣ୍ୟବାନ ।

ତୃଷାରେ ତୃଷିତ ହୋଇ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ

ପିଇଦେଲେ ଦୁଇ ଢୋକ

ଆତ୍ମା ହୁଏ ତୃପ୍ତି ମିଳଇ ପ୍ରଶାନ୍ତି

ଲିଭିଯାଏ ତୃଷା ଦୁଃଖ ।

ଆଶିଷର ଝର ଝରାଇ ଅନ୍ତର

ତୁଣ୍ଡରେ ବୋଲି ପ୍ରଶଂସା

ଦାନୀ ଜନଟିର ମନାସି ମଙ୍ଗଳ

ଚାଲିଯାଏ ନିଜ ଦିଶା ।

କରୁଣାଦ୍ର ଚିତ୍ତ ହୁଏ ବ୍ୟାକୁଳିତ

ପଶୁପକ୍ଷ୍ୟାଦିଙ୍କ ପାଇଁ

ଭରି ଜଳପାତ୍ର କରିଥାଏ ତୃପ୍ତ

ଯେଣୁ ଚେତନଟେ ସେହି ।

ପ୍ରକୃତିର ମିତ୍ର ସାଜନ୍ତି କେତେକ

ବୃକ୍ଷେ କରି ଜଳଦାନ

ବଞ୍ଚାଇ ତାହାଙ୍କୁ ଗ୍ରୀଷମ ତାପରୁ

ଲଭନ୍ତି ବି ମହାପୁଣ୍ୟ ।