ସମୟର ନଈ

       

ଦୁନିଆଁରେ ସମୟର ନଈ ଯାଏ ବହି l

ନିରନ୍ତର କାହାକୁ ଅପେକ୍ଷା ନକରଇ ll

ନୀଳସାଗର ବକ୍ଷରେ ଯଥା ଉର୍ମିମାଳ l

ଏକଇର ପରେ ଆନ ବହିଯାଏ କାଳ ll

କାଳ ଗତି ରୋଧିବାକୁ ଶକ୍ତିଅଛି କାହିଁ l

ଦିନ ଯାଏ ଚିହ୍ନ କିନ୍ତୁ ରହିଥାଏ ଭାଇ ll

କାଳର ଗତିରେ ଭାସି ମହାମହା ଦ୍ରୁମ l

ଦୂର୍ବାଦଳ ରଚେ ଛାପ ରଚି ମହାକର୍ମ ll

କରାଳବେଗରେ ଧାଏଁ କାଳ ନନ୍ଦିଘୋଷ l

ଚିହ୍ନ ଛାଡ଼ିଗଲେ କିନ୍ତୁ ବାଲମିକ ବ୍ୟାସ ll

ତପବଳେ ସ୍ୱର୍ଗୁ ଗଙ୍ଗା ଆଣି ଏ ମରତେ l

କାଳବକ୍ଷେ ଚିହ୍ନ ରଖିଗଲେ ଭଗୀରଥେ ll

ଇହେ ପରେ ଭବିଷ୍ୟତେ କାଳର ସ୍ୱରୂପ l

କାଳ କଳା ଛାଇ ଭାଇ ଅଟେ ଅନ୍ଧ କୂପ ll

କାଳର ଗରଭେ କିସ ଥାଇ ଭବିଷ୍ୟତେ l

କଳିପାରିବ କେ ଚାହିଁ ବିସ୍ଫାରିତନେତ୍ରେ ll

ଗତସ୍ୟ ଶୋଚନାନାସ୍ତି ଗତସ୍ୟ ଭାବନା l

ବର୍ତ୍ତମାନେ ଚଇତନ୍ୟ ହୋଇ ବର୍ତ୍ତମାନା ll

ମାନବ ଜନ୍ମ ନୁହେଁତ ଦିବା,ମାସ,ବର୍ଷ l

କର୍ମ ହିଁ ତ ଭଗଵାନ ଭାବରେ ସର୍ବସ୍ବ ll

କାଳ ବକ୍ଷେ ଛାପ ଛାଡ଼ି ଶୁଭ କର୍ମ କର l

ସାର୍ଥକ ଜନମ ଶୁଭ କର୍ମେ ଜୀଅ ନର ll

କାଳର ବକ୍ଷେ ଉଡ଼ୁଛି ବାନା ଫର ଫର l

କଳିକାଳେ କଳାକାର କାଳିଆ ଠାକୁର ll