Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer
Become a PUBLISHED AUTHOR at just 1999/- INR!! Limited Period Offer

Pranati Jena

Inspirational Others

4.9  

Pranati Jena

Inspirational Others

ଭିଜା ପଣତ

ଭିଜା ପଣତ

1 min
650



ମାଆ କୋଳ ମଧୁର ସୁବାସିତ ଝରା

   ହରିନିଏ ସବୁ ଦୁଃଖ,

ନିର୍ଭୟ ଆଶ୍ରୟ ମମତା ଅପ୍ରମେୟ

   ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପରା ସେହି ସୁଖ ।


ଖୁଆଇ ଦିଏ ସେ ଗେହ୍ଲା କରି ହୃଦୟେ

    ଅନ୍ତରେ ଆନନ୍ଦ ଭରି,

ଉପରେ ନ ଥାଏ ଭିତରେ ଝରୁଥାଏ

    ସ୍ନେହ, ଆଶିଷର ବାରୀ ।


କରୁଣା ମୟୀ ପରା ଜନନୀ ପରାଣ

   କଳି କେ ପାରଇ ହୃଦେ,

ହସୁଥିଲେ ମାଆ ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ ମିଳନ

    ଲକ୍ଷ୍ମୀ ନିବାସ ସେ ଗୃହେ ।


ବଡ଼ ହୋଇ ଗଲେ ବି ଛୁଆଟି ତାହାରି

   ଆଖିକୁ ବଡ଼ ନ ଦିଶେ,

ମୋ ଛୁଆ କୁହେ ପରା ନୁହେଁ ତ ଅନ୍ଧୁଣୀ

    ମମତା ଭରା ପରଷେ ।


ରୋଗ ଶଯ୍ୟାପରେ ଭିଜାଏ ପଣତରେ

    ଦେବୀ, ଦେବତାଙ୍କୁ ଲୁହେ,

ମାନବୀ ରୂପରେ ସେ ଦେବୀ ପ୍ରତିମାଏ

    ଭାବିଲେ କୋହ ହୃଦୟେ ।


ପତରଟି ପଡିଲେ ହୃଦୟ ତାହାରି

   ପଥର କଷଣ ଆଣେ,

ସବୁ ବାଧା, ବିଘ୍ନକୁ ଶକ୍ତିରେ ଦୂରେଇ

   ପିଲା ପାଇଁ ସୁଖ କିଣେ ।


ଭାବିଥରେ ହୃଦେ ମାଆର ମମତାକୁ

   କରନାହିଁ ଅନାଦର,

କେତେ ଯେ କଷ୍ଟପିଇ ସୁଖ ଭରିବାକୁ

   ଭୁଲିଛି ଯେ ସୁଖ ତାର ।


ଜୀବନ୍ତ ଦେବୀ ସେ ଶକ୍ତିମୟୀ ମାଆଟି

   ଆଶିଷ ଅମୃତ ଭରି,

ପଥ କୁସୁମିତ ସେବାରେ ତା ସଦାହିଁ

    କୈବଲ୍ୟ ପଡଇ ଝରି ।


ଅସରନ୍ତି ଆଶା ତା ଅତ୍ମୀୟତା ଭାଷା

   ନାହିଁ ଆଉ କେହି ସରି,

ଆବୋରି ନିଏସେ ତା ସମଗ୍ର ବସୁଧା

    ନାରାୟଣୀ ରୂପ ଧରି ।


Rate this content
Log in