ପାପ

କେଉଁ ଜନମରେ    କି ପାପ କରିଛୁ

କହି କି ପାରିବୁ ପୋକ

ପଚାସଢା ଏହି     ମଇଳା ଖାଇ ତୁ

କିପରି ମେଣ୍ଟାଉ ଭୋକ ।

କେବେଠାରୁ ଏହି   ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ଭୋଗୁଛୁ

ନର୍ଦ୍ଦମା ଭିତରେ ଥାଇ 

କର୍ମଫଳ ପାଇଁ    ଏ' ଜନ୍ମେ କିଅବା

ରହିଛୁ ନରକେ ଯାଇ ।

ସତ କହିଦେଲେ   ଜୀବନରେ ଆଉ

ସେ ପାପ କରିବି ନାହିଁ

ମନେ ପଡୁନାହିଁ   ମୋର ପାପ କଥା

ଯେତେ ଚେଷ୍ଟାକଲେ କାହିଁ ।

ମିଛ କହିଥିଲୁ     ଚୋରି କି କରିଲୁ

ବୁଦ୍ଧି କି ନଥିଲା ତୋର

ନାରୀହତ୍ୟା ଅବା   ଶିଶୁ ହତ୍ୟା କରି

ଭୋଗୁଛୁ ନରକ ଘୋର ?

କୁତ୍ସା ରଟି ରଟି     କଳହ ଭିଆଇ

ଭାଙ୍ଗିଛୁ କି କାହା ଘର

ଧର୍ଷଣକରି କି      ଏ ଜନ୍ମ ପାଇଲୁ

ନଥିଲା କି ମନେ ଡର ?

ଦାନ ଦୟା ଧର୍ମ    ପାସୋରି ସଭିଙ୍କୁ

ମଣି ନାହୁଁ କିରେ ହେୟ 

ଋଣଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ     ମରିଥିଲୁ କିବା  

ଶୁଝି ନପାରି ତୋ' ଦେୟ ?

କୁଳରେ କଳଙ୍କ    ଲଗାଇ ଥିଲୁ କି

କେବେ ହୋଇ ବ୍ୟଭିଚାରୀ

ଦେହ ଲାଳସାରେ  ଲମ୍ପଟ ହୋଇ ତୁ

ଧର୍ଷଣ କଲୁ କି ନାରୀ ?

ବ୍ରହ୍ମହତ୍ୟା କିମ୍ବା    ଗୁରୁହତ୍ୟା ସହ

ବଧ କି କରିଲୁ ଗାଈ

ଭୃଣହତ୍ଯା ଭଳି   ଜଘନ୍ୟ ପାପରେ        

ଏ ଜନ୍ମ କି ଅଛୁ ପାଇ ? 

କହ କହ ପୋକ  ତୋର ସେ ବୃତ୍ତାନ୍ତ

କରିଥିଲୁ ଯାହା ପାପ

ସତର୍କ ହେବି ମୁଁ    ସହିବି ପଛକେ

ଏବେଠାରୁ ଶୋକତାପ ।