ଯୁଦ୍ଧ

ମୁଁ ମୋର ଆଉ ତୁ ତୋର ଏଇ

ମିଥ୍ୟା ଅହଙ୍କାର ନେଇ ।

ମଣିଷ ଜୀବନ ବିତାଉଛି ଯିଏ

ମିଥ୍ୟା ଅହଙ୍କାରୀ ସେଇ ॥

ଶାନ୍ତିରେ ବଞ୍ଚିବା କଳା ନଶିଖିଲା

ଯୁଦ୍ଧେ ବଳାଇଲା ମନ ।

ଅପରର ଧନ ଦରବ ପ୍ରଭୁତ୍ବ

ହରିବ ହେଲା ଉଚ୍ଛନ୍ନ ॥

ରାଜ୍ୟ ଜୟ ଲାଗି ପୂର୍ବେ ରାଜାମାନେ

ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରେ ଅବତୀର୍ଣ୍ଣ ।

ହୋଇ ରାଜ୍ୟ ଜୟ କରୁଥିଲେ ଧନ

ଦ୍ରବ୍ଯାଦି ପ୍ରଜା ଲୁଣ୍ଠନ ॥

ଆଜି ବି ଲାଗିଛି ଦେଶ ଦେଶ ମଧ୍ଯେ

ସତ୍ତା ପାଇଁ ଦେଖ ଯୁଦ୍ଧ ।

ଯୁଦ୍ଧେ ରକ୍ତପାତ ହୁଅଇ ନିଶ୍ଚିତ

ଦେଶକୁ ଡାକେ ବିପଦ ॥

ଶାନ୍ତି ପରାହତ ହୁଅଇ ଯୁଦ୍ଧରେ

ବଳଶାଳୀ ହୁଏ ଜୟୀ ।

ବିଜୟର ଧ୍ବଜା ଉଡାଏ ସେ ସିନା

ଅନ୍ତର୍ଦାହେ ଜଳୁଥାଇ ॥

କଳିଙ୍ଗ ଯୁଦ୍ଧର ବିଜୟୀ ଅଶୋକ

ଚଣ୍ଡାଶୋକୁ ଧର୍ମାଶୋକ ।

ହୋଇଲେ ଯୁଦ୍ଧର ଦେଖି ବିଭୀଷିକା

ଏକଥା ଜାଣନ୍ତି ଲୋକ ॥

ଯୁଦ୍ଧ ମନ କେବେ ନପାରଇ ଜିଣି

ଶାନ୍ତି ସିନା ଜିଣେ ମନ ।

ଯୁଦ୍ଧ ବଦଳରେ ଶାନ୍ତି ଆଶ୍ରା କର

ବଞ୍ଚିବ ଧନ ଜୀବନ  ॥