ଯେବେ ବର୍ଷା ଆସେ

ଛାଇଯାଏ ଆକାଶରେ ନୂଆ ମେଘ

ବର୍ଷ ହୁଏ ଶୁଭାରମ୍ଭ ଯେବେ ବର୍ଷା ଆସେ ,

ପୁଚ୍ଛ ଟେକି ଖୁସି ମନେ ନାଚେ ଶିଖୀ

ଆକାଶରେ ସପ୍ତରଙ୍ଗ ଇନ୍ଦ୍ରଚାପ ଦିଶେ ।

ଛନଛନ କଅଁଳିଆ ଦୁବଘାସ 

ଢାଙ୍କିଦିଏ ଧରଣୀକୁ ସବୁଜ ପଣତେ

ନଦନଦୀ ସରୋବର ଜଳପୂର୍ଣ୍ଣ 

ବରଷଇ ରିମଝିମ ବର୍ଷା ଛନ୍ଦପାତେ । 

ଢଳି ଢଳି ଚାଲୁଥାଏ ନବବଧୂ

ମଖମଲି ତାର ଦେହ ସାଧବ ବୋହୁଟି

ଛତୁ ଫୁଟେ ଛତ୍ରତୋଳି ବାଲୁକାରେ

କଳାମେଘେ ବିଦ୍ଯୁରେଖା ଉଠଇ ଚମକି ।

ରହି ରହି ଶୁଭିଥାଏ ଭେକରଡି

ଗରଜଇ ନିଶାରାତି ଝିଙ୍କାରୀ ଶବଦେ

ରସରାସେ ହୋଇଯାଏ ଏକାକାର

ଜୀବନ କୃଷ୍ଣ ତଲ୍ଲୀନ ପ୍ରାବୃଟ ସାନ୍ନିଧ୍ଯେ ।

ଉନ୍ମେଷଇ ନୂଆମନ ପ୍ରୀତିପ୍ରେମ

ପୁଲକେ ଜୀବନ ପ୍ରାଣ ଆନନ୍ଦ ମଗନ

ଚିରି କଳା ଅନ୍ଧକାର ନିରାଶାର

ଉଦେ ହୁଏ ଆଶା ନୂଆ ଅରୁଣ ସ୍ବର୍ଣିମ ।