ତୁମେ ଆସ ନାଥ

ତୁମେ ଆସ ନାଥ   ଗଭୀର ନିଶୀଥେ 

       ସଂଜ ସକାଳ ରେ ନିତି 

ଗ୍ରୀଷ୍ମର ପ୍ରଚଣ୍ଡ    ରୌଦ୍ର ପରକାଶେ 

      ଅବା ବିତେ କାଳ ରାତି।

ଧାରା ଶିରାବଣ   ବରଷା ଧାରାରେ 

      ବିଜୁଳିର ଘନ ଘଟା 

ଭିଜେ ବଣ ଭୂଇଁ   ପାହାଡ ପର୍ବତ 

      ମାଟିର କାଦୁଅ ଛିଟା।

ମାଘର ଶୀତରେ   ଦେହ ଥରି ଉଠେ 

       ଶୂନଶାନ ପ୍ରତି ସ୍ଥାନ&n

Advertisement

bsp;

କିଏ କେଉଁ ଭାବେ  ଜୀବନ ବିତାନ୍ତି 

       ଲଭି ପ୍ରଭୁ ବର ଦାନ।

ବସନ୍ତରେ ବହେ  ମଳୟ ପବନ 

       ତରୁ ଲତା ପଲ୍ଳବିତ

କି ସୁନ୍ଦର ଦିଶେ   ପ୍ରକୃତିର କୋଳ 

       ପ୍ରାଣ ହୁଏ ପୁଲକିତ।

ତାଙ୍କରି ସୃଷ୍ଟିରେ   ମଥା ନଇଁ ଯାଏ 

       କେଡେ ବିଚିତ୍ର ବନ୍ଧାଣୀ 

କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ   କରୁଣା ସାଗର 

       ଦେଖ ତ ବାଙ୍କ ଚାହାଣି।