ସୁକୁମାରୀ ପ୍ରିୟା ତମେ

ଶିଉଳି ଘାଟର ସୁକୁମାରୀ ତମେ

ପ୍ରୀତି ସର୍ଜନାର ସାକ୍ଷୀ,

ତୁମ ଆଶେ ତପ୍ତ ଲୁହ ମୋ ସଂଶିତ

ହେଲାଣି, ପାରୁନ ଦେଖି?

ଭରି ପର୍ଣ୍ଣ ହୀନ ପ୍ରାଣେ ତୁମ ଚିହ୍ନ

ଗଢ଼ିଲି ସ୍ୱପ୍ନ ବନାନୀ,

ତଥାପି ତ ତୁମ

ହୃଦେ ତା ସ୍ପନ୍ଦନ

ଦିନେ ହେଲେ ଶୁଭିଲାନି!

ଆକୁଳ ହୃଦ ମୋ

ଦେଖିଲା ତୁମର

ଦୁରନ୍ତ ମୌନ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ;

ଆର୍ତ୍ତ କୋଳାହଳେ

ଭରା ଅଶ୍ରୁ ଛଳେ

ମୋ ହୃଦୟ ଅନ୍ତରୀକ୍ଷ।

ତୁମ ପଥ ଚାହିଁ

ଯାଏ ଏକା ଗାଇ

ଅଶ୍ରୁଳ ବିରହ ଗୀତ;

ବିଧୁରା ବୀଣା ରେ

ମୋ ଶିରା ପ୍ରଶିରା

ସବୁ ହୁଏ ଝଙ୍କାରିତ।

ଜହ୍ନ ଆଉ କଇଁ

ବିରହ ବେଦନା

କାନେ ଦିନେ ଶୁଣିଥିଲି;

ଆଜି ତୁମ ବିନେ

ଭାବେ ମୋ ଜୀବନେ

ସତ ହେଇଗଲା ବୋଲି।

ତୁମ ସାଥେ ମୋର 

ମିଳନ କାଳର 

କୋଳେ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ଭଗ୍ନାଂଶ;

ଚିରସ୍ରୋତା କାଳ

ଗର୍ଭେ ଯିବ ଲୀନ

ବୃଥା ଆମ ହାଡ଼ମାଂସ।